Van Cauter Inge
Demolder Arne
Vreye An-Sofie
Malfait Youri
Spyckerelle Jef
1) Persbericht
Armoede centraal tijdens de ISAT-week.
Persbericht:
Kortrijk, 19 maart ’12.
Ipsoc Kortrijk organiseert van maandag 26 maart tot vrijdag 30 maart de ISAT-week op het departement Sociaal – Agogisch werk te Kortrijk.
Het is een indicatief voor de eerstejaars en de school hoopt zo hun perceptie op het thema van dit jaar nl. armoede te verruimen.
ISAT is een acroniem voor Interdisciplinaire Studie van Actuele Thema's. Het staat voor een ruime en kritische blik op één maatschappelijk thema. Dit jaar is het thema armoede.
Dit thema wordt vanuit multidisciplinair perspectief belicht: sociologisch, politicologisch, economisch, pedagogisch, filosofisch, geschiedkundig, biologisch en vanuit recht.
Het project is een initiatief van enkele leerkrachten van het departement sociaal- agogisch werk die tijdens de week hopen op een verruiming van de soms wat enge blik van de jonge studenten.
Tijdens de week moeten de leerlingen deelnemen aan de volgende activiteiten:
• 2 plenaire lezingen
• 2 keuzelezingen
• 3 workshops
• 1 ervaringscafé
• 1 interactief debat
• 1 film
Er zijn onder andere lezingen van Jos Geysels ( decenniumdoelen); Bruno Vanobbergen (kinderrechtencommissaris), Youssef El Boutaibe ( Raadgever armoedebestrijding) en nog vele andere.
Hoogtepunt van de week is het politiek debat op vrijdag 30 maart van 13U- 16U met politici als daar zijn: Bruno Tobback (Sp.a), Stefaan De Clerck (CD&V), Alexander Decroo (OpenVLD), Wouter Devriendt (Groen) en Siegfried Bracke (NV.A).
Voor meer informatie en het volledige programma: www.katho.be/ISAT
Contactpersoon:
Nele Cox
Departement Sociaal-agogisch werk - IPSOC
Doorniksesteenweg 145
8500 KORTRIJK
E-mail: eb.ohtak|xoc.eleN#eb.ohtak|xoc.eleN
2) Persartikel
NELE COX: DE VROUW ACHTER DE ISAT-WEEK
Ook dit jaar organiseerde Katho Kortrijk opnieuw de ISAT- week waaraan alle eerstejaars Sociaal- Agogisch werk deelnamen.
Het thema waarrond men werkte was armoede, een thema waarover de jongeren vaak een beperkt wereldbeeld hebben.
Een 450-tal studenten namen deel aan een 60-tal activiteiten en workshops waaronder een swishing-activiteit. Als kers op de taart was er een heus politiek debat met verschillende politieke kopstukken.
Hoe zo’n project tot stand komt en wat de eigenlijke bedoeling is achter het initiatief kwamen we te weten uit een interview met Nele Cox, één van de organiserende docenten.
Dat de ISAT- week een hoop organisatie meebrengt is alvast feit.
Het idee achter de ISAT-week
ISAT staat voor "interdisciplinaire studie van actuele thema's". Dit is een nieuw vak voor alle eerstejaarsstudenten sociaal agogisch werk - zijnde sociaal werk, orthopedagogie, toegepaste psychologie en maatschappelijke veiligheid. Het idee achter dit vak - deze week - is om de studenten kennis te laten maken met een bepaald thema vanuit verschillende invalshoeken. Dit jaar koos het beleid voor het thema 'armoede', hetgene we belichten vanuit domeinen zoals sociologie, geschiedenis, politicologie, economie, pedagogie,….
Armoede
Het thema armoede werd niet door onszelf gekozen. Echter, het bleek al snel een dankbaar thema te zijn om studenten over te laten nadenken en activiteiten rond te organiseren. Ten eerste komt iedereen rechtstreeks of onrechtstreeks in aanraking met de problematiek en ten tweede hebben veel studenten nog een eng beeld van armoede en de welvaartsstaat: 'het zijn allemaal profiteurs', of 'het zijn allemaal arme schaapjes', of 'het zijn wij toch niet die daarvoor moeten betalen',… De opdrachten die ze moesten maken naar aanleiding van de week gaven de studenten al een kritische insteek om hun beeld over armoede te verruimen. Tijdens de week zelf hopen we hen uit te dagen deze grenzen verder te verleggen en open te staan voor andere inzichten rond de problematiek. Ze krijgen dan ook de kans te discussiëren in kleine groepjes tijdens de discussiecafé's.
ISAT-week voor eerstejaars
Er zijn voor-en nadelen aan de keuze voor eerstejaars. Te beginnen bij de nadelen, komen we terug op de opmerking hierboven. Vele studenten hebben nog een beperkt wereldbeeld en kijken vaak niet verder dan hun neus lang is. Ze hebben nog maar weinig theoretische en praktische bagage meegekregen om op verschillende manieren naar een problematiek te kijken. De grootste troef ligt hier dan ook kort bij. Met ISAT hopen we hen te prikkelen genuanceerder na te denken over armoede. We geven hen theoretische en praktijkgerichte insteken, waardoor ze zich een kritischer beeld kunnen vormen over de problematiek. Een andere troef is natuurlijk ook dat we in het eerste jaar de meeste studenten bereiken, aangezien er toch heel wat uitval is tussen het eerste en tweede jaar.
Moesten we dezelfde week organiseren voor onze tweede of derdejaars, zouden we meer onderbouwde interactie kunnen verwachten en zouden we de activiteiten meer kunnen organiseren in teken van het latere beroepsveld per opleiding.
De uitdaging van het organiseren
De grootste uitdaging aan het organiseren was een goed maar haalbaar concept te ontwikkelen, rekening houdend met de studiebelasting van de student en de werkbelasting voor onszelf. Het eerste is normaal gezien gelukt, het tweede iets minder…
Eens het concept staat is de volgende uitdaging een goede communicatie. 450 studenten uit verschillende richtingen inschrijven voor 60 activiteiten, externe sprekers zoeken en rekening houden met afzeggers… niet evident.
Concrete organisatie ISAT-week
We kwamen bijna wekelijks samen om het concept uit te werken en eventuele sprekers te zoeken. Ieder nam een deel van de mogelijke sprekers onder zijn/haar hoede. In het kiezen van de sprekers probeerden we variatie in benadering te brengen zodat we het 'interdisciplinaire' in de titel ook in de praktijk droegen. Eigenlijk ging dit heel vlot en waren er veel sprekers bereid om een lezing te komen geven. Er zijn natuurlijk altijd sprekers die op het laatste moment afzeggen, maar deze hadden wonder boven wonder allemaal zelf voor een vervanger gezorgd. De reacties op de ISAT-programmatie zelf waren alvast zeer positief vanuit het werkveld.
Hoogtepunt
We hadden gehoopt dat de swishing-activiteit een hoogtepunt zou worden. Dit is een vrijblijvende activiteit vrijdagmiddag waar studenten kledingstukken kunnen wisselen. Dit vanuit de idee dat niet alles via geld moet gaan (idem idee van het letsen dat nu in vele steden populair wordt). Helaas komen er weinig kledingstukken binnen dus we weten nog niet of we het gaan laten doorgaan…
Maar een andere klepper die zeker aansloeg was het politiek debat op vrijdagnamiddag. Ten eerste kwamen 'de grote namen' à la Stefaan De Clerck (CD&V), Bruno Tobback (SPa), Alexander Decroo (VLD), Wouter Devriendt (groen), Siegfried Bracke (NV.A), Rita De Bont (Vlaams Belang). De studenten werden hier degelijk op voorbereid - elke student moest een discussiecafé meevolgen waar ze dezelfde stellingen voorgeschoteld kregen als die we in het debat de politici voorlegden. Ze kregen rond elke stelling wat uitleg (bv wat is die 'notionele intrest', wat is al die heisa rond de indexering, waarvoor staan de pensioenpijlers,…) waardoor ze mee waren in het verhaal en een iets gefundeerdere mening konden geven. Ze moesten ook stemmen of ze voor of tegen een stelling waren en dit voor en na het discussiemoment, waardoor we mooi in kaart konden brengen of ze al dan niet veranderd waren van mening. De studenten vonden het alvast fantastisch en de interesse zal was dan ook groter tijdens het debat zelf.
3) Feiten-artikel
===Armoede in Vlaanderen===
In Vlaanderen leeft meer dan één op de tien mensen met een armoederisico. Armoede draait niet enkel om een tekort aan geld, maar ook om het feit dat mensen op sociaal vlak bepaalde zaken moeten laten vallen.
Als men armoede tolereert is dit in inbreuk op de mensenrechten. Armoedebestrijding moet gericht zijn op een complete deelname aan de maatschappij. Dan kan iedereen genieten van alle sociale grondrechten.
Iemand leeft in een inkomensarmoederisico wanneer die moet rondkomen met een inkomen die onder de armoederisicodrempel ligt.
Deze drempel is gebaseerd op 60 procent van het mediaan netto beschikbare gestandaardiseerde huishoudinkomen in het land.
In 2010 lag de armoederisicodrempel in België voor een alleenstaande op 11678 euro per jaar of 973 per maand.
Voor een gezin van twee volwassenen met twee kinderen is dit 2043 euro per maand. 650 000 Belgen moesten in 2010 rondkomen met een inkomen onder deze armoederisicodrempel.
===Organisaties===
De Vlaamse overheid werkt samen met organisaties die in Vlaanderen werken rond het thema armoede.
Enkele voorbeelden van organisaties zijn:
*vzw De Link
*Vlaams netwerk van verenigingen waar armen het woord nemen
===Vlaams actieplan armoedebestrijding 2010-2014===
Dat armoedebestrijding een topprioriteit is besliste de regering op 9 juli 2010. De regering gaf dan haar goedkeuring aan het Vlaams Actieplan Armoedebestrijding. In dit plan worden alle soorten van armoede en sociale uitsluiting behandeld. Ook wordt er een plan uitgewerkt die gericht is op het tegen gaan en bestrijden van armoede en sociale uitsluiting.
In dit actieplan worden vier verschillende zaken geformuleerd die de grondrechten, levensdomeinen en beleidsthema's overstijgen.
Namelijk verschillende soorten van kennis over armoede en sociale uitsluiting blijvend te verzamelen, kennis over armoede breed te verspreiden, expliciet de keuze te maken om aan armoedebestrijding te doen en ten slotte zorgen voor een duurzame coördinatie van de armoedebestrijding via beleidsnetwerken.
4) Gefundeerde eigen mening
Hieronder formuleren wij een gestaafde eigen mening omtrent het hele gebeuren van de ISAT-week. ISAT staat voor een interdisciplinaire studie van actuele thema’s, dat dit jaar plaatsvond in het IPSOC gebouw van Katho Kortijk met armoede als centraal thema.
De ISAT-week is een heel interessant initiatief met een variërend aanbod van sprekers over verscheidene onderwerpen en activiteiten gaande van een ervaringscafé tot een politiek debat. Het uitgebreide aanbod over armoede zijn volgens ons veel eerstejaarsstudenten op een andere manier beginnen denken, op een meer respectvolle en actieve manier. Door deze week en de opdrachten die er aan vooraf gingen, werd de kennis van de studenten groter en hun blik ruimer ten aanzien van armoede. We zijn van mening dat deze week een hele positieve verandering teweeg zal brengen onder de studenten waardoor ze actiever zullen meehelpen en meedenken om armoede te beperken voor zover mogelijk.
We volgden het college van de gastspreker Youssef El Boutaibe, Raadgever voor armoedebestrijding van het Kabinet van Ingrid Lieten, omtrent de mogelijkheden en moeilijkheden van een Vlaams armoedebeleid. Nadien namen we ook een interview af van Youssef. Dit interview en de informatie die Youssef persoonlijk met ons deelde, heeft ons geraakt. Zijn eigen mening, visie en de aanzet tot zijn keuze om raadgever armoedebestrijding te worden, was zo reëel dat we intens hebben ervaren hoe hij zich voelt en hoe hij tegenover armoede staat.
Wat jammer was aan de ISAT-week is dat de focus enkel op eerstejaarsstudenten lag. Andere opleidingsjaren werden niet betrokken en waren zelf niet op de hoogte van dit gebeuren. Het zou meerdere mensen raken moest ook de inkomhal van IPSOC aangekleed zijn in functie van het thema. Op deze manier had men ook de interesse van anderen kunnen trekken en een groter publiek kunnen bereiken.
5) Fotoreportage
http://www.flickr.com/photos/79558938@N08/
6) Videoreportage
http://www.youtube.com/watch?v=kjzEb64kJu8
7) Interview
Wat is u functie binnen het kabinet van Mevr. Lieten?
Ik ben raadgever armoede bestrijding.
Waardoor is armoede bestrijding een prioritair onderwerp voor u?
Omwille van het feit dat de problematiek groeit in onze samenleving, we geconfronteerd worden met budgettaire en economische problemen die bovendien redelijk nefast zijn. Waardoor vooral mensen die al redelijk kwetsbaar zijn de dupe dreigen te worden. Vanuit die invalshoek ben ik er van overtuigd dat we ons nog veel meer moeten inzetten voor een beter beleid voor de mensen met een kwetsbare achtergrond.
Wat zijn de grootste doelstelling voor het armoedebeleid 210-2020?
Tegen 2020 wil men dat iedereen een inkomen boven de armoede grens heeft en de halvering van de kinderen die geboren worden onder de armoede grens in Vlaanderen. Dit zijn twee zeer ambitieuze doelstellingen, zeker wetende dat meeste recente cijfers spreken van 650 000 mensen die leven met een inkomen onder de armoede drempel.
Zijn deze realistisch en zullen ze behaald worden?
Of ze behaald zullen worden dat weet ik niet. Maar ik ben er van overtuigd dat we een ambitieus beleid moeten voeren omdat armoede problematiek een thema is dat niet zo populair is en enorm veel moeite vraagt om wat aandacht om te vragen, met de hoogst mogelijke doelstellingen. Want als we die afzwakken heb je het risico dat iedereen op zijn lauweren gaat rusten. Terwijl als je genoeg hoge ambitieuze doelstellingen voorop stelt, je meer kansen hebt deze te bereiken
Wat is de grootste uitdaging op vlak van armoedebestrijding?
Dat zal volgens mij de nodige budgetten vrijmaken om aan armoede bestrijding te kunnen doen,
het verhaal van de besparingen en de rol van Europa daarin is zeker wel gekend. Europa legt de al staten voorwaarden op voor sluitende begroting maar zou daar een sociaal beleid aan moeten koppelen. Ik denk zeker dat het budgettair kader het grootste probleem zal worden in kwestie armoede bestrijding
Invloed van de economische crisis op de laagste klassen van de maatschappij?
Die is significant en die zal blijven groeien. Keuzes moeten gemaakt worden en investeren in die groep van mensen in armoede kost enorm veel geld maar die investeringen lonen wel op termijn. Een langetermijnvisie is wel nodig.
Levert u persoonlijk inspanningen in het dagelijkse leven om mensen te sensibiliseren en armoede te bestrijden?
Dagelijks. Het individueel schuldmodel bevindt zich ook in mijn vriendenkring . Ik denk dat het zeker een taak is van iedereen om mensen te sensibiliseren omtrent die problematiek. Het is makkelijk te zeggen: “ik heb het goed wat interesseert mij de situatie van mijn naaste”, het is zoveel mooier om u de situatie van u naaste wel aan te trekken en als jij het goed hebt, uw naaste wat te helpen. Er is nog zo veel kapitaal en ik vind het mijn missie om mensen daar op te wijzen.
Was u altijd al sociaal geëngageerd? Wat is uw stimulans?
Het niet om kunnen met onrechtvaardigheid. Ik ben zelf van Marokkaanse afkomst en kwam zo al van jongs af aan in contact met vooroordelen en racisme, maar heb dit nooit geproblematiseerd. Maar altijd als een stimulans om er nog meer tegen in te gaan.
Wat vind u persoonlijk van de isat week?
Leuk, het zonnetje schijnt! Het is een zeer leuk initiatief want het probleem wordt er mee in de kijker gezet. Dergelijk voorbeelden zijn eigenlijk hoe we verder moeten binnen het sensibiliseren
